Dlaczego warto wykastrować psa/ wysterylizować sukę?

„Za i przeciw” kastracji i sterylizacji psów.

Czy wiesz czym się różni kastracja od sterylizacji? Jeśli nie – przeczytaj artykuł „Czym się różni kastracja od sterylizacji?” Oba dotyczą pozbawienia płodności, – a co za tym idzie zmniejszenia częstotliwości wystąpienia chorób związanych z układem rozrodczym jak np. ropomacicze, ciąża urojona, nowotwory gruczołu mlekowego u samic oraz nowotwór jąder czy odbytu oraz przerost prostaty u samca. Zabiegi te ograniczają bezdomność wśród psów i kotów. Jak jednak wpływają na zachowanie zwierzęcia? Jakie są powikłania w/w zabiegów?

KASTRACJA A ZACHOWANIE PSA

Najnowsze badania pokazują, że kastracja samców nie rozwiązuje problemów behawioralnych i nie może być traktowana jako panaceum na wszystkie kłopoty. wychowawcze. Badania potwierdzają, że brak testosteronu zmniejsza pewność siebie i nasila zachowania lękowe. Kastracja psa powinna być podyktowana wskazaniami medycznymi, nie powinna być przedwczesna. Zwierzę powinno osiągnąć odpowiedni wiek. Hormony płciowe – estrogeny zarówno u samców jak i samic regulują zamykanie chrząstek nasadowych kości.
Na rynku obecne są implanty umożliwiające czasową kastrację chemiczną. Zastosowany implant przez 6 miesięcy blokuje wydzielanie testosteronu, a jego działanie jest odwracalne. Jest to dobre rozwiązane, aby przetestować zachowanie psa w deficycie testosteronu zanim zdecydujemy się na zabieg chirurgiczny.

DLACZEGO ZWIERZĘ TYJE PO KASTRACJI/STERYLIZACJI?

Wyniki badań pokazują, że częstotliwość występowania otyłości u kastrowanych psów i suk wynosi 32%, natomiast dla całej populacji wynosi 15%. Predyspozycja do przybierania na masie ciała po zabiegu kastracji jest związana ze spowolnieniem metabolizmu. Jest to niezwykle ważne, aby monitorować wagę swojego pupila i odpowiednio zmniejszać dawkę pokarmową i zwiększać ilość ruchu, aby nie doprowadzić do nadwagi. Otyłość obniża komfort życia zwierzęcia, predysponuje zwierzę. do wystąpienia wielu chorób, m.in. takich jak zwyrodnienia stawów, trudności w oddawaniu kału i moczu, przemieszczaniu się.

NIETRZYMANIE MOCZU PO STERYLIZACJI

Występuje u ok. 18% suk poddanych ovariohisterektomii. Pojawia się zdecydowanie częściej u suk ras średnich i dużych i ma związek z osłabieniem mechanizmu działania zwieracza cewki moczowej na skutek obniżenia stężenia estrogenów we krwi. Zazwyczaj bardzo dobrze reaguje na leczenie hormonalne.

CIĄŻA UROJONA (CIĄŻA RZEKOMA)

Jest to fizjologicznie występujące zjawisko u suk niesterylizowanych, najczęściej między 50 a 80 dniem po cieczce. Może pojawić się u suki w każdym wieku. Dlaczego pojawiają się objawy ciąży urojonej? Po owulacji komórki jajowej, bez względu czy dojdzie do zapłodnienia, czy nie, poziom progesteronu w organizmie suki wzrasta na okres 4-6 tygodni. Po tym czasie spada i jednocześnie gwałtownie wzrasta poziom prolaktyny – hormonu odpowiedzialnego za produkcję mleka oraz nietypowe zachowanie suki w tym okresie. Obserwujemy wówczas m.in. przynoszenie pluszaków do posłania, spadek apetytu, mniejszą chęć do ruchu, zachowania typowo rodzicielskie. Nieleczona ciąża urojona z gromadzącym się mlekiem w gruczole mlekowym suki, może doprowadzić do zapalenia sutka i pogarszającego się samopoczucia zwierzęcia. Wówczas gruczoł mlekowy staje się ciepły, może być bolesny, a suka. staje się apatyczna, towarzyszy jej. brak. apetytu, może mieć podniesiona temperaturę ciała. Konieczna jest wówczas wizyta w lecznicy weterynaryjnej i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Samica po sterylizacji nie wykazuje objawów ciąży urojonej.

GUZY GRUCZOŁU MLEKOWEGO

Hormony płciowe mają wpływ także na gruczoły mlekowe, co ma związek z występowaniem nowotworów sutka. Ponad 90% guzów sutka u kotek oraz 50% u suk ma charakter złośliwy! U suk i kotek niewysterylizowanych ryzyko wystąpienia nowotworu sutka jest siedmiokrotnie większe w porównaniu z samicami wysterylizowanymi. Sterylizacja (szczególnie wczesna) pomaga zapobiegać rozwojowi tych nowotworów. Wiek, w którym jest sterylizowana kotka odgrywa znaczącą rolę. Badania pokazują, że największe korzyści obserwuje się w przypadku kotek wysterylizowanych przed 6 miesiącem życia, u których ryzyko jest o 91% mniejsze w porównaniu z kotkami niesterylizowanymi. Sterylizacja w wieku od sześciu miesięcy do roku powoduje zmniejszenie ryzyka o 86%.

ROPOMACICZE (EPC)

Ropomacicze to hormonalnie zależne ropne zapalenie macicy występujące u suk w okresie międzyrujowym. Wystąpienie ropomacicza jest związane ze stymulacją progesteronową. Progesteron powoduje przebudowę błony śluzowej macicy i pobudza gruczoły do wydzielania, co razem z infekcją wstępująca od strony pochwy powoduje wystąpienie ropnego zapalenia. Ropomacicze jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia i może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Objawami, które możemy zaobserwować może być m.in. ropny wypływ z pochwy (jednak czasem ropomacicze jest zamknięte i wypływ nie pojawia się), apatia, brak chęci do jedzenia, gorączka, wymioty, powiększenie obrysu brzucha. Badania prowadzone na dużej liczebnie grupie zwierząt dowodzą, że nie istnieje ryzyko wystąpienia ropomacicza u zwierząt poddanych ovariohisterectomii (OVH).

TORBIELOWATY ROZROST BŁONY ŚLUZOWEJ MACICY (CEH)

Jest to rozrost błony śluzowej macicy stymulowany przez progesteron. Hormon ten powoduje powiększenie gruczołów endometrium oraz rozciągnięcie ich przez produkowaną wydzielinę. Suka może nie wykazywać żadnych objawów. Chorobę można potwierdzić za pomocą badania USG jamy brzusznej. Torbielowaty rozrost błony śluzowej predysponuje do wystąpienia ropomacicza, które jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Metodą prewencji oraz leczenia torbielowatego rozrostu błony śluzowej macicy jest sterylizacja suki.

POSIKIWANIE NIEKASTROWANEGO KOTA W DOMU

Niekastrowany kot w momencie osiągania dojrzałości płciowej zacznie znaczyć teren w domu, oddając mocz w różnych miejscach. Jest to jego sposób znaczenia terenu. Rozwiązaniem w takiej sytuacji jest kastracja kota.

GUZY JĄDER

Guzy jąder są uważane za jeden z najczęstszych nowotworów u starszych, niekastrowanych psów. Trzy najczęstsze typy nowotworów jąder to nowotwór z komórek Sertoliego, nowotwór z komórek śródmiąższowych (Leydiga) i nasieniak. Guzy jąder występują znacznie częściej w przypadku jąder wnętrowkich. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby psa, który jest wnętrem wykastrować zaraz po osiągnięciu odpowiedniego wzrostu. Istotny jest także stały monitoring za pomocą badania USG jądra obecnego w jamie brzusznej. Kastracja pozwala na uniknięcie wystąpienia nowotworu jądra/jąder.

GUZY ODBYTU

Guzy gruczołów okołoodbytowych należą do nowotworów hormonozależnych, wykazujące ekspresję receptorów androgenowych (AR) i estrogenowych (ER). Dlatego też leczeniem z wyboru łagodnych guzów okołoodbytowych jest kastracja.

ŁAGODNY PRZEROST PROSTATY (BPH)

Jest najczęstszą chorobą prostaty u niekastrowanych psów i wynika ze stymulacji androgenowej (hormonalnej). U niektórych psów rozrost może rozpocząć się już w wieku 2,5 roku, a po 4 roku życia rozwija się rozrost torbielowaty (pojawiają się torbiele w miąższu gruczołu krokowego). Objawy, które. pojawiają się u psa to trudność w oddawaniu kału, krwiomocz, wydzielina z napletka podbarwiona krwią. Kastracja jest leczeniem z wyboru. inwolucja (obkurczenie) prostaty jest zwykle widoczna w ciągu od kilku tygodni do kilku miesięcy.

PODSUMOWANIE

Kastracja psa jest zabiegiem, który należy wykonać z uwagi na wskazania medyczne. Nie jest dobrym rozwiązaniem każdego problemu behawioralnego psa. Każdą sytuację należy interpretować indywidualnie. Na rynku obecne są implanty umożliwiające czasową tzw. kastrację chemiczną. Zastosowany implant przez 6 miesięcy blokuje wydzielanie testosteronu, a jego działanie jest odwracalne. Jest to dobre rozwiązane, aby przetestować zachowanie psa w deficycie testosteronu zanim zdecydujemy się na zabieg chirurgiczny. Kastracja psa zapobiega wystąpieniu nowotworu jąder, hormonozależnych nowotworów odbytu oraz łagodnego przerostu prostaty. U kotów dzięki kastracji można zapobiec posikiwania w domu – znaczenia terenu za pomocą moczu. Sterylizacja kotki znacząco zmniejsza częstotliwość wystąpienia nowotworu gruczołu mlekowego – ważne jest, aby przeprowadzić zabieg jak najwcześniej. Sterylizacja suki zmniejsza częstotliwość występowania nowotworu gruczołu mlekowego, zapobiega wystąpieniu torbielowatego rozrostu macicy, ropomacicza oraz objawów ciąży urojonej i w konsekwencji zapalenia gruczołu mlekowego. Częstotliwość występowania otyłości u kastrowanych zwierząt jest większa niż u niekastrowanych. Jednak odpowiednie dopasowanie dawki pokarmowej i ilości ruchu umożliwia utrzymanie prawidłowej masy ciała zwierzęcia.