Dlaczego warto wykastrować psa/ wysterylizować sukę?

„Za i przeciw” kastracji i sterylizacji psów.

Czy wiesz czym się różni kastracja od sterylizacji? Jeśli nie – przeczytaj artykuł „Czym się różni kastracja od sterylizacji?” Oba dotyczą pozbawienia płodności, – a co za tym idzie zmniejszenia częstotliwości wystąpienia chorób związanych z układem rozrodczym jak np. ropomacicze, ciąża urojona, nowotwory gruczołu mlekowego u samic oraz nowotwór jąder czy odbytu oraz przerost prostaty u samca. Zabiegi te ograniczają bezdomność wśród psów i kotów. Jak jednak wpływają na zachowanie zwierzęcia? Jakie są powikłania w/w zabiegów?

KASTRACJA A ZACHOWANIE PSA

Najnowsze badania pokazują, że kastracja samców nie rozwiązuje problemów behawioralnych i nie może być traktowana jako panaceum na wszystkie kłopoty. wychowawcze. Badania potwierdzają, że brak testosteronu zmniejsza pewność siebie i nasila zachowania lękowe. Kastracja psa powinna być podyktowana wskazaniami medycznymi, nie powinna być przedwczesna. Zwierzę powinno osiągnąć odpowiedni wiek. Hormony płciowe – estrogeny zarówno u samców jak i samic regulują zamykanie chrząstek nasadowych kości.
Na rynku obecne są implanty umożliwiające czasową kastrację chemiczną. Zastosowany implant przez 6 miesięcy blokuje wydzielanie testosteronu, a jego działanie jest odwracalne. Jest to dobre rozwiązane, aby przetestować zachowanie psa w deficycie testosteronu zanim zdecydujemy się na zabieg chirurgiczny.

DLACZEGO ZWIERZĘ TYJE PO KASTRACJI/STERYLIZACJI?

Wyniki badań pokazują, że częstotliwość występowania otyłości u kastrowanych psów i suk wynosi 32%, natomiast dla całej populacji wynosi 15%. Predyspozycja do przybierania na masie ciała po zabiegu kastracji jest związana ze spowolnieniem metabolizmu. Jest to niezwykle ważne, aby monitorować wagę swojego pupila i odpowiednio zmniejszać dawkę pokarmową i zwiększać ilość ruchu, aby nie doprowadzić do nadwagi. Otyłość obniża komfort życia zwierzęcia, predysponuje zwierzę. do wystąpienia wielu chorób, m.in. takich jak zwyrodnienia stawów, trudności w oddawaniu kału i moczu, przemieszczaniu się.

NIETRZYMANIE MOCZU PO STERYLIZACJI

Występuje u ok. 18% suk poddanych ovariohisterektomii. Pojawia się zdecydowanie częściej u suk ras średnich i dużych i ma związek z osłabieniem mechanizmu działania zwieracza cewki moczowej na skutek obniżenia stężenia estrogenów we krwi. Zazwyczaj bardzo dobrze reaguje na leczenie hormonalne.

CIĄŻA UROJONA (CIĄŻA RZEKOMA)

Jest to fizjologicznie występujące zjawisko u suk niesterylizowanych, najczęściej między 50 a 80 dniem po cieczce. Może pojawić się u suki w każdym wieku. Dlaczego pojawiają się objawy ciąży urojonej? Po owulacji komórki jajowej, bez względu czy dojdzie do zapłodnienia, czy nie, poziom progesteronu w organizmie suki wzrasta na okres 4-6 tygodni. Po tym czasie spada i jednocześnie gwałtownie wzrasta poziom prolaktyny – hormonu odpowiedzialnego za produkcję mleka oraz nietypowe zachowanie suki w tym okresie. Obserwujemy wówczas m.in. przynoszenie pluszaków do posłania, spadek apetytu, mniejszą chęć do ruchu, zachowania typowo rodzicielskie. Nieleczona ciąża urojona z gromadzącym się mlekiem w gruczole mlekowym suki, może doprowadzić do zapalenia sutka i pogarszającego się samopoczucia zwierzęcia. Wówczas gruczoł mlekowy staje się ciepły, może być bolesny, a suka. staje się apatyczna, towarzyszy jej. brak. apetytu, może mieć podniesiona temperaturę ciała. Konieczna jest wówczas wizyta w lecznicy weterynaryjnej i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Samica po sterylizacji nie wykazuje objawów ciąży urojonej.

GUZY GRUCZOŁU MLEKOWEGO

Hormony płciowe mają wpływ także na gruczoły mlekowe, co ma związek z występowaniem nowotworów sutka. Ponad 90% guzów sutka u kotek oraz 50% u suk ma charakter złośliwy! U suk i kotek niewysterylizowanych ryzyko wystąpienia nowotworu sutka jest siedmiokrotnie większe w porównaniu z samicami wysterylizowanymi. Sterylizacja (szczególnie wczesna) pomaga zapobiegać rozwojowi tych nowotworów. Wiek, w którym jest sterylizowana kotka odgrywa znaczącą rolę. Badania pokazują, że największe korzyści obserwuje się w przypadku kotek wysterylizowanych przed 6 miesiącem życia, u których ryzyko jest o 91% mniejsze w porównaniu z kotkami niesterylizowanymi. Sterylizacja w wieku od sześciu miesięcy do roku powoduje zmniejszenie ryzyka o 86%.

ROPOMACICZE (EPC)

Ropomacicze to hormonalnie zależne ropne zapalenie macicy występujące u suk w okresie międzyrujowym. Wystąpienie ropomacicza jest związane ze stymulacją progesteronową. Progesteron powoduje przebudowę błony śluzowej macicy i pobudza gruczoły do wydzielania, co razem z infekcją wstępująca od strony pochwy powoduje wystąpienie ropnego zapalenia. Ropomacicze jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia i może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Objawami, które możemy zaobserwować może być m.in. ropny wypływ z pochwy (jednak czasem ropomacicze jest zamknięte i wypływ nie pojawia się), apatia, brak chęci do jedzenia, gorączka, wymioty, powiększenie obrysu brzucha. Badania prowadzone na dużej liczebnie grupie zwierząt dowodzą, że nie istnieje ryzyko wystąpienia ropomacicza u zwierząt poddanych ovariohisterectomii (OVH).

TORBIELOWATY ROZROST BŁONY ŚLUZOWEJ MACICY (CEH)

Jest to rozrost błony śluzowej macicy stymulowany przez progesteron. Hormon ten powoduje powiększenie gruczołów endometrium oraz rozciągnięcie ich przez produkowaną wydzielinę. Suka może nie wykazywać żadnych objawów. Chorobę można potwierdzić za pomocą badania USG jamy brzusznej. Torbielowaty rozrost błony śluzowej predysponuje do wystąpienia ropomacicza, które jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Metodą prewencji oraz leczenia torbielowatego rozrostu błony śluzowej macicy jest sterylizacja suki.

POSIKIWANIE NIEKASTROWANEGO KOTA W DOMU

Niekastrowany kot w momencie osiągania dojrzałości płciowej zacznie znaczyć teren w domu, oddając mocz w różnych miejscach. Jest to jego sposób znaczenia terenu. Rozwiązaniem w takiej sytuacji jest kastracja kota.

GUZY JĄDER

Guzy jąder są uważane za jeden z najczęstszych nowotworów u starszych, niekastrowanych psów. Trzy najczęstsze typy nowotworów jąder to nowotwór z komórek Sertoliego, nowotwór z komórek śródmiąższowych (Leydiga) i nasieniak. Guzy jąder występują znacznie częściej w przypadku jąder wnętrowkich. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby psa, który jest wnętrem wykastrować zaraz po osiągnięciu odpowiedniego wzrostu. Istotny jest także stały monitoring za pomocą badania USG jądra obecnego w jamie brzusznej. Kastracja pozwala na uniknięcie wystąpienia nowotworu jądra/jąder.

GUZY ODBYTU

Guzy gruczołów okołoodbytowych należą do nowotworów hormonozależnych, wykazujące ekspresję receptorów androgenowych (AR) i estrogenowych (ER). Dlatego też leczeniem z wyboru łagodnych guzów okołoodbytowych jest kastracja.

ŁAGODNY PRZEROST PROSTATY (BPH)

Jest najczęstszą chorobą prostaty u niekastrowanych psów i wynika ze stymulacji androgenowej (hormonalnej). U niektórych psów rozrost może rozpocząć się już w wieku 2,5 roku, a po 4 roku życia rozwija się rozrost torbielowaty (pojawiają się torbiele w miąższu gruczołu krokowego). Objawy, które. pojawiają się u psa to trudność w oddawaniu kału, krwiomocz, wydzielina z napletka podbarwiona krwią. Kastracja jest leczeniem z wyboru. inwolucja (obkurczenie) prostaty jest zwykle widoczna w ciągu od kilku tygodni do kilku miesięcy.

PODSUMOWANIE

Kastracja psa jest zabiegiem, który należy wykonać z uwagi na wskazania medyczne. Nie jest dobrym rozwiązaniem każdego problemu behawioralnego psa. Każdą sytuację należy interpretować indywidualnie. Na rynku obecne są implanty umożliwiające czasową tzw. kastrację chemiczną. Zastosowany implant przez 6 miesięcy blokuje wydzielanie testosteronu, a jego działanie jest odwracalne. Jest to dobre rozwiązane, aby przetestować zachowanie psa w deficycie testosteronu zanim zdecydujemy się na zabieg chirurgiczny. Kastracja psa zapobiega wystąpieniu nowotworu jąder, hormonozależnych nowotworów odbytu oraz łagodnego przerostu prostaty. U kotów dzięki kastracji można zapobiec posikiwania w domu – znaczenia terenu za pomocą moczu. Sterylizacja kotki znacząco zmniejsza częstotliwość wystąpienia nowotworu gruczołu mlekowego – ważne jest, aby przeprowadzić zabieg jak najwcześniej. Sterylizacja suki zmniejsza częstotliwość występowania nowotworu gruczołu mlekowego, zapobiega wystąpieniu torbielowatego rozrostu macicy, ropomacicza oraz objawów ciąży urojonej i w konsekwencji zapalenia gruczołu mlekowego. Częstotliwość występowania otyłości u kastrowanych zwierząt jest większa niż u niekastrowanych. Jednak odpowiednie dopasowanie dawki pokarmowej i ilości ruchu umożliwia utrzymanie prawidłowej masy ciała zwierzęcia.

Czym się różni kastracja od sterylizacji?

Jakie są różnice w pojęciach?

Oba dotyczą pozbawienia płodności, a co za tym idzie także zmniejszenia częstotliwości wystąpienia chorób związanych z układem rozrodczym jak np. ropomacicze, ciąża urojona, nowotwór gruczołu mlekowego u suk oraz nowotwór jąder czy odbytu oraz przerost prostaty u samca. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat korzyści oraz konsekwencji wynikających z kastracji oraz sterylizacji zwierząt, koniecznie przeczytaj artykuł na naszej stronie – „Czy warto wykastrować psa/kota, wysterylizować sukę/kotkę?”

Czym jest STERYLIZACJA?

Sterylizacja to bardzo szerokie pojęcie, określające różne metody pozbawienia płodności.

Metody sterylizacjii:

• nieodwracalne:
  ovariohisterektomia – usunięcie jajników, jajowodów oraz macicy u samic (hestera gr. macica, ovaria łac jajniki)
  kastracja – usunięcie gonad tzn. jajników u samic lub jąder u samców
• odwracalne:
  wazektomia – podwiązanie nasieniowodów u samców (bez usuwania jąder – pozbawienie płodności. bez pozbawienia wpływu hormonów płciowych na organizm)
  salpingektomia – podwiązanie jajowodów u samic bez usuwania jajników – pozbawienie płodności. bez pozbawienia wpływu hormonów płciowych na organizm)

Określenie sterylizacja suki/kotki jest więc mocno nieprecyzyjne, jednak przyjęło się potocznie tak o tym zabiegu mówić. Powinno się jednak precyzyjnie sformułować – ovariohisterectomia w przypadku usunięcia jajników, jajowodów i macicy oraz ovariektomia w przypadku usunięcia samych jajników.

Na czym polega KASTRACJA?

Kastracja polega na chirurgicznym usunięciu gonad, tj. jąder w przypadku samców lub jajników u samic. Jest to jedna z metod sterylizacji. Zabieg ten skutkuje bezpłodnością oraz ogranicza wpływ hormonów płciowych na metabolizm.

Dlaczego kastrujemy psa/kota, a sterylizujemy sukę/kotkę?

Z prostej przyczyny – u samca (tzn. psa i kota) usunięcie jąder jest wystarczającą metodą chirurgiczną pozbawienia płodności. Usuwając jądra jesteśmy w stanie zapobiec także konsekwencjom jakie niesie za sobą wpływ hormonów na m.in przerost prostaty lub powstawanie guzów odbytu.
Samicę (tzn. sukę i kotkę) sterylizujemy (a dokładniej zazwyczaj poddajemy ovariohisterectomii) w celu pozbawienia możliwości rozmnażania się. Jednak usunięcie samych gonad – jajników i pozostawienie macicy wiązałoby się wciąż z możliwością wystąpienia ropomacicza czy nowotworu macicy.
Z uwagi na to, aby jak najlepiej uchronić sukę i kotkę przed chorobami związanymi z układem rozrodczym przeprowadzamy u samic sterylizację, a dokładniej jedną z metod sterylizacji – ovariohisterectomię – usunięcie jajników, jajowodów oraz macicy.

Jak przygotować zwierzę do zabiegu?

ODPOWIEDNI MOMENT: Zwierzę powinno osiągnąć odpowiedni wiek. Hormony płciowe – estrogeny zarówno u samców jak i samic regulują zamykanie chrząstek nasadowych kości. Ważne jest, aby nie pozbawić zwierzęcia możliwości osiągnięcia pełnego wzrostu.
Jeśli samica jest w trakcie rujki/cieczki, należy odczekać 2 miesiące od jej zakończenia.

BADANIA LABORATORYJNE KRWI: Przed zabiegiem konieczne jest wykonanie badań laboratoryjnych krwi (przynajmniej profil podstawowy – morfologia z podstawową biochemią). Ma to na celu sprawdzenie funkcjonowania organów wewnętrznych, których prawidłowe działanie jest niezbędne do odpowiedniego przebiegu znieczulenia ogólnego. Badania należy wykonać nie wcześniej niż na miesiąc przed zabiegiem oraz uzyskać interpretację wyników lekarza weterynarii. Wyniki badań zazwyczaj można otrzymać w ciągu 1 dnia roboczego. Na badanie zwierzę musi przyjść na czczo 8-12h, powinno mieć stały dostęp do wody.

ECHO SERCA Z KWALIFIKACJĄ KARDIOLOGICZNĄ: Jest niezbędne u zwierząt dorosłych i starszych (po 3 roku życia) oraz u pacjentów ze wskazaniami, np. u których internista wysłuchał szmer sercowy w badaniu klinicznym podczas wizyty. U młodych zwierząt (do 3 roku życia) często nie jest badaniem obligatoryjnym (wyjątkiem są rasy predysponowane do chorób serca, jak Cavalier Kings Charles Spaniel, Doberman, Maine Coon itp.), jednak zawsze zwiększa bezpieczeństwo znieczulenia i jest zalecane przez anestezjologów.

GŁODÓWKA W DNIU ZABIEGU: Zwierzę powinno być 8-12h na czczo przed zabiegiem, może pić wodę.

W celu uzyskania szczegółowych informacji odnośnie procedury oraz kosztów zabiegu kastracji/sterylizacji prosimy o kontakt z recepcją Psychodni.

Sterylizacja laparoskopowa

W Psychodni w Warszawie możliwe jest przeprowadzenie sterylizacji suki metodą laparoskopową. Jest to nowoczesny i innowacyjny zabieg chirurgiczny, który pozwoli Twojej suczce/kotce na szybką rekonwalescencję po zabiegu. Zaletą sterylizacji laparoskopowej jest między innymi mniejszy ból pooperacyjny. Zabieg metodą laparoskopową jest droższy od wykonywanego metodą klasyczną z uwagi na specjalistyczny sprzęt oraz liczne szkolenia i doświadczenie niezbędne do przeprowadzenia procedury oraz dłuższy czas zabiegu.
W celu uzyskania szczegółowych informacji na temat zabiegu sterylizacji laparoskopowej prosimy o kontakt z recepcją Psychodni.

Podsumowanie

• Kastracja (wykonywana u samców) oraz ovariohisterektomia (usunięcie jajników, jajowodów i macicy, wykonywana u samic) to metody sterylizacji.
• Przed zabiegiem, zwierzę musi mieć wykonane badanie krwi oraz w zależności od zaleceń ECHO serca z kwalifikacją kardiologiczną.
• W dniu zabiegu pacjent musi być 8-12 h na czczo.
• W Psychodni wykonujemy sterylizację suczki metodą laparoskopową.

Laparoskopia psów

Interesuje Cię bezpieczna, małoinwazyjna metoda operacyjna, dzięki której Twój pies będzie odczuwać mniejszy ból po zabiegu ?

Metodą laparoskopową można wykonać:

• Zabieg kastracji (sterylizacji) suk
• Zabieg kastracji psów wnętrów
• Zabieg gastropeksji
• Diagnostykę

Metoda laparoskopowa pozwala na:

• Zmniejszenie ryzyka powikłań
• Redukcję bólu pooperacyjnego
• Szybszą rekonwalescencję

Wskazania

Kastracja suk – laparoskopwa kastracja suk (potocznie określana jako sterylizacja) polega na usunięciu, w zależności od wskazań, samych jajników lub jajników i macicy.

Kastracja psów wnętrów – laparoskopowa kastracja samców dotyczy wnętrów czyli samców, u których w trakcie wzrostu i rozwoju nie doszło do zstąpienia jądra lub jąder z jamy brzusznej do moszny. Operacja polega na usunięciu jądra z jamy brzusznej. Nie usunięcie jądra może skutkować rozwojem choroby nowotworowej.

Gastropeksja – przyszycie żołądka do ściany brzucha, aby zapobiec skrętom żołądka u psów dużych ras, które są do tego predysponowane. Zabieg możliwy jest do wykonania także w połączeniu z kastracją laparoskopową. Gastropeksja wykonywana jest powszechnie w USA jako zabieg profilaktyczny, w Polsce szybko zyskuje wielu zwolenników.

Diagnostyka – w sytuacjach wątpliwych zabieg laparoskopowy może ułatwić postawienie diagnozy w sposób najmniej inwazyjny.
Laparoskopia daje możliwość pobrania biopsji ze wszystkich narządów wewnętrznych pod pełną kontrolą.

Jak wygląda zabieg?

Laparoskopia to małoinwazyjna metoda operacyjna. Pacjenci operowani tą metodą odczuwają znacznie mniej dolegliwości bólowych po operacji i szybciej wracają do pełnej sprawności w stosunku do psów operowanych metodą tradycyjną, czyli przez otwarcie jamy brzusznej.

Chirurg przeprowadzający operację laparoskopową w zależności od rodzaju zabiegu wykonuje 2-3 cięcia o długości 1 cm, następnie wprowadzane jest narzędzie zakończone kamerą. Obraz z kamery wyświetlany jest na monitorach co pozwala lekarzowi na bardzo dokładną ocenę operowanej okolicy oraz kontrolę wszystkich  narządów jamy brzusznej.

Każdy pacjent przed zabiegiem jest badany, zlecane są podstawowe badania krwi. Nad prawidłowym przebiegiem znieczulenia i wybudzeniem pacjenta czuwa anestezjolog. U naszych pacjentów stosujemy narkozę wziewną i monitorujemy wszystkie najważniejsze funkcje życiowe tj. pracę serca, oddechy, temperaturę ciała, utlenowanie krwi, ciśnienie, korzystając z zapisu kardiomonitorów.

Co zyskuje Twój pies dzięki operacji laparoskopowej?

Mniejsze prawdopodobieństwo powikłań – w laparoskopii jako metodzie małoinwazyjnej ryzyko powikłań takich jak przepuklina pooperacyjna, zrosty czy krwotoki jest minimalne lub nie ma go wcale.

Mniejszy ból pooperacyjny – pies po operacji laparoskopowej budzi się spokojniej i odczuwa o wiele mniejszy ból pooperacyjny, według niektórych źródeł nawet o 65% w porównaniu z metodą tradycyjną.

Szybki powrót do zdrowia – mała rana pooperacyjna goi się dużo szybciej, dzięki czemu Twój pupil o wiele szybciej stanie na cztery łapy, a drastyczne ograniczenie ruchu nie będzie konieczne.

Psychodnia jest pionierem operacji laparoskopowych w Polsce, a nasz zespół należy do najbardziej kompetentnych i doświadczonych w tej dziedzinie. Zapewniamy kompleksową opiekę pooperacyjna i rehabilitację naszych pacjentów. Stawiamy na łapy!

PRZYGOTUJ  SWOJEGO PUPILA NA SYLWESTRA

Sylwester i okres okołoświąteczny, ze względu na huczne zabawy i fajerwerki, może być dla psa stresujący. Niestety zdarza się, że pierwsze  strzały  słychać już na wiele dni przed Sylwestrem.

Oto kilka ważnych wskazówek, jak przygotować Twojego pupila na Sylwestra:

1. Preparaty uspokajające.  Ważne, żebyś skonsultował się z Twoim lekarzem weterynarii w sprawie preparatów uspokajających dla psa. Mogą to być specjalne krople lub tabletki, które pomagają złagodzić stres. Pamiętaj, aby do lecznicy zgłosić się nawet z tygodniowym wyprzedzeniem, ponieważ większość leków lub suplementów stosowanych w redukcji stresu powinna być wdrażana z dłuższym wyprzedzeniem.
2. Właściwa identyfikacja. Wychodząc na dwór upewnij się wcześniej, że pies ma aktualną identyfikację (np. obrożę z identyfikatorem, mikroczip zarejestrowany w specjalnej bazie danych). W przypadku nieoczekiwanej ucieczki, właściwa identyfikacja ułatwi odnalezienie zwierzęcia.
3. Zapewnij towarzystwo. Jeśli to możliwe, zostań z psem w noc sylwestrową. Twoje towarzystwo może być dla niego kojące. Unikaj pozostawiania psa samego w trakcie hucznej zabawy.
4. Bezpieczne miejsce. Zapewnij psu bezpieczne i spokojne miejsce, do którego może się schronić w czasie huku fajerwerków. To może być jego legowisko, klatka czy ulubione miejsce w domu. Pomocne jest też zostawienie psu jakiejś części garderoby  właściciela.
5. Zaciemnij pomieszczenie. Zasłoń zasłony, zasuń rolety w  pomieszczeniu, w którym przebywa pies, aby zminimalizować widoczność błysku fajerwerków. Ciemniejsze pomieszczenie może pomóc w zmniejszeniu stresu. Niektóre psy chowają się w pomieszczaniu bez okien (np. łazienka), dlatego zadbaj aby na czas wystrzałów, zwierzę miało tam tymczasowe posłanie.
6. Zabawki i gry. Zaproponuj psu jego ulubione zabawki lub zajęcia, aby skupić jego uwagę na czymś innym niż odgłosy petard.
7. Relaksująca muzyka. Włącz spokojną i relaksującą muzykę, która może pomóc stłumić odgłosy fajerwerków. Można też włączyć głośniej telewizor – pod warunkiem, że nie jestnastawiony na program transmitujący zabawę sylwestrową.  Istnieją nawet specjalne playlisty stworzone z myślą o zwierzętach.
8. Trening desensytyzacyjny. Pracuj w porozumieniu z behawiorystą lub Twoim lekarzem weterynarii nad treningiem desensytyzacyjnym, czyli stopniowym przyzwyczajaniem psa do bodźców związanych z fajerwerkami. Nagradzaj psa za spokojne zachowanie w obliczu dźwięków.
9. Nie karz psa. Unikaj karania psa za wykazywanie strachu. W takich sytuacjach ważne jest, aby być wspierającym i pocieszającym dla zwierzęcia.

Pamiętaj, że każdy pies reaguje inaczej, więc zrozumienie potrzeb swojego zwierzaka i dostosowanie się do nich jest kluczowe. Jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące zachowania swojego psa w czasie Sylwestra, koniecznie skonsultuj się z Twoją lecznicą weterynaryjną odpowiednio wcześnie, najlepiej jeszcze przed świętami!

PROFILAKTYKA U PSA

Profilaktyczne wizyty  psa w lecznicy weterynaryjnej mają na celu utrzymanie go w najlepszym stanie zdrowia.  Obejmują  szczepienia, odrobaczenia  i dodatkową diagnostykę ustalaną na podstawie wykonanego przez lekarza badania klinicznego.

Najważniejsze elementy profilaktyki u psa to:

1. Regularne wizyty u lekarza weterynarii. Są kluczowe dla utrzymania zdrowia i dobrostanu psa. Na takiej wizycie lekarz weterynarii zbierze wywiad, przeprowadzi badanie kliniczne i na tej podstawie ustali ewentualny plan dalszej diagnostyki.
2. Szczepienia. Aktualne szczepienia są niezwykle istotne w zapobieganiu wielu chorobom zakaźnym. Kalendarz szczepień powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb i warunków życia psa.
3. Kontrola pasożytów. Regularne stosowanie środków przeciwpasożytniczych jest niezbędne dla zdrowia psa. Zarówno pchły, kleszcze, jak i pasożyty wewnętrzne, mogą powodować czasami bardzo poważne problemy zdrowotne. W doborze odpowiednich preparatów pomoże wykwalifikowany personel lecznicy weterynaryjnej.
4. Zdrowa dieta. Dobrze zbilansowana, wysokiej jakości dieta dostosowana do wieku, rasy, wielkości i stanu zdrowia psa ma kluczowe znaczenie dla jego dobrej kondycji. Unikaj nadmiernego podawania przysmaków, które mogą prowadzić do nadwagi. W lecznicach weterynaryjnych personel pomoże w wyborze diety bytowej lub leczniczej.
5. Regularna aktywność fizyczna. Ruch jest ważny nie tylko dla utrzymania odpowiedniej masy ciała, ale także dla ogólnego dobrostanu psa. Regularne spacery, zabawy i aktywność fizyczna mogą wspomagać kondycję fizyczną i psychiczną psa.
6. Monitorowanie masy ciała. Nadwaga u psa może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym chorób układu sercowo-naczyniowego, chorób endokrynologicznych, chorób stawów. Regularne monitorowanie masy ciała i dostosowywanie diety oraz aktywności fizycznej są kluczowe.
7. Higiena jamy ustnej. Zdrowie jamy ustnej ma ogromne znaczenie dla ogólnego zdrowia psa. Regularne szczotkowanie zębów, stosowanie specjalnych przysmaków i karmy wspomagającej higienę jamy ustnej pomagają w zapobieganiu problemom związanym z zębami i dziąsłami.
8. Unikanie szkodliwych substancji. Należy dbać o to, aby pies nie miał dostępu do toksycznych substancji, takich jak rośliny trujące, substancje chemiczne czy produkty spożywcze szkodliwe dla psów (np. czekolada, cebula, czosnek).
9. Wspomaganie zdrowego umysłu. Zabawy, interakcje społeczne, trening umysłowy i dostęp do odpowiednich zabawek wspomagają kondycję mentalną i zdrowie psychiczne psa.
10. Odpowiednia pielęgnacja skóry i sierści. W zależności od rasy, długości sierści i warunków środowiskowych,  szczotkowanie, a czasami również kąpiele, mogą zapobiec matowaniu sierści i problemom skórnym. Warto poradzić się w tej kwestii lekarza weterynarii specjalizującego się w chorobach dermatologicznych.

Regularne praktyki profilaktyczne pomagają utrzymać psa w dobrej kondycji i zminimalizować ryzyko wielu chorób . Warto dostosować plan profilaktyki do indywidualnych potrzeb konkretnego psa i konsultować się z lekarzem weterynarii w sprawach zdrowotnych. Zapobieganie chorobom  jest lepsze i tańsze od ich leczenia!